En de winnaar is ...

Schrijfster Han Kang is de eerste auteur uit Zuid-Korea die de Nobelprijs voor Literatuur in de wacht sleept. Ze schrijft zowel poëzie als romans.

Anders Olsson, voorzitter van het Nobelcomité in het juryverslag: "Han Kang heeft een uniek bewustzijn van de verwevenheid van lichaam en ziel, van leven en dood. In haar poëtische en experimentele stijl is ze in de hedendaagse literatuur een absolute vernieuwer".

Haar grote doorbraak was de roman 'De vegetariër', waarvoor ze eerder de prestigieuze International Booker Prize won. In die roman lijdt Yeong-hye aan afschuwelijke terugkerende nachtmerries waardoor ze van de ene op de andere dag besluit te stoppen met het eten van vlees, een radicale keuze in Zuid-Korea. Nadat haar echtgenoot haar verlaat wil ze niets liever dan zelf ontsnappen aan haar vleselijke bestaan door een boom te worden – de puurste levensvorm op aarde.

De Leuvense auteur Jo Claes wint de 27e Hercule Poirotprijs met 'De prijs van de twijfel'. Deze prijs bekroont de beste Vlaamse misdaadroman van het voorbije jaar. Vlaams minister van Cultuur Caroline Gennez (Vooruit) reikte de prijs uit tijdens de 4e editie van Boektopia in Kortrijk.

Het boek is het 19e deel in de reeks rond speurder Thomas Berg, alle boeken zijn los te lezen. 

In 'De prijs van de twijfel' wordt in Leuven een Poolse arbeider gevonden met een gapende wond aan het hoofd. Korte tijd later overlijdt de man in het ziekenhuis. Hoofdinspecteur Thomas Berg en zijn team vermoeden dat de moord te maken heeft met een loods vol dure oldtimers die dicht bij de plaats delict staat en eigendom is van Simon Bonen, de broer van Freya, sinds een halfjaar Bergs vriendin. Als er een tweede slachtoffer valt, komt zowel Berg als zijn relatie met Freya zwaar onder druk te staan omdat werk en privéleven almaar meer door elkaar beginnen te lopen. Berg heeft moeite om de nodige professionele afstand te bewaren en komt terecht in een chaos aan emoties. Daardoor dreigt hij zijn greep op het moordonderzoek te verliezen.

"Claes bouwde rond Berg een sterke reeks uit, en 'De prijs van de twijfel' is op alle goede manieren klassiek: met een plot dat intelligent werd uitgebouwd, en personages die nog steeds mooi blijven evolueren", zegt jurylid John Vervoort. "'De prijs van de twijfel' toont een auteur die op het toppunt van zijn kunnen staat."

(Daisy 33242, 11:14)

Elk jaar kennen de Jan Campert-stichting en het Nederlandse Literatuurmuseum literaire onderscheidingen toe in verschillende genres, de zogenaamde Haagse Literatuurprijzen. 

Marieke De Maré ontvangt de F. Bordewijk-prijs voor proza voor haar tweede roman ‘Ik ga naar de schapen'. De tekst op de achterflap prikkelt en intrigeert:

"Dit is een verhaal over vaders, moeders en kinderen, maar bovenal en in het bijzonder over vijf mensen. Een van hen gaat vaak naar de schapen, een ander bestrijdt insecten, nog een ander maakt beelden van was. Iemand legt doden af en nog iemand anders kijkt naar niets. In alles wat ze doen duikt een vraag op die nooit hardop wordt gesteld. Waarom voelen zij zich zo onlosmakelijk met elkaar verbonden en willen zij het liefst aan anderen kunnen vertellen: ‘Met ons gaat alles goed.’"

De jury is van mening dat De Maré met dit poëtische werk laat zien hoe literatuur uitersten kan verenigen. Deze roman spreekt krachtig over mensen die voornamelijk zwijgen, is lichtvoetig én zwaar, en zowel pijnlijk herkenbaar als volkomen vervreemdend. Dit boek is een kleinood om te koesteren.

De auteur las haar boek zelf bij ons in.

(Daisy 33264, 2:13)

Ook Anaïs van Ertvelde mag een prestigieuze Haagse Literatuurprijs ontvangen: zij krijgt de J. Greshoff-prijs, de tweejaarlijkse prijs voor een essay of essaybundel, voor haar boek 'Handicap: een bevrijding'. 

Anaïs Van Ertvelde werd geboren met een korte rechteronderarm. Voor haar een vanzelfsprekend gegeven, dacht ze. Vooral andere mensen leken er vragen bij te hebben. Tot ze ontdekte dat er veel meer achter die handicap schuilgaat. Niet alleen persoonlijk maar ook maatschappelijk. Van Ertvelde onderzoekt ‘handicap’ als een politieke conditie. Ze fileert wat de wereld ons over handicap vertelt en maakt duidelijk wat handicap ons over de wereld kan vertellen. Hoe handicap onze blik op kunst, seks, werk, intimiteit, burn-out, burgerschap, verzet en op wie we zelf zijn beïnvloedt – al hebben we dat zelden door.

'Handicap' is ook het verslag van een intieme en soms heftige zoektocht: hoe kan je thuishoren in een wereld waartoe je niet vanzelfsprekend behoort? Hoe ontwar je de manieren waarop lichaam, beperking en verlangen verknoopt zijn? Waarom voelt het zo gevaarlijk om je met een handicap te identificeren en ligt in dat gevaar misschien vrijheid verborgen?

Met de woorden van de jury: "Het is een boek dat ons anders doet kijken naar dat wat we dachten te kennen: handicap. Geen beperking, wél een bevrijding. Van Ertvelde introduceert niet alleen de crip-theorie in ons taalgebied, ze herziet ook de taal die we erfden om over lichamen te praten. En met die taal verandert ze ons denken. 'Handicap' is een essay waarvan de jury hoopt dat iedereen de kans krijgt het te lezen."

De auteur las het boek zelf in. 

(Daisy 33298, 6:13)

“Dames en Heren! Komt dat zien! Moord en vermaak! Tragedie en tranen!” Met deze intro begint de jury van de Prijs der Nederlandse Letteren 2024 haar rapport over Tom Lanoye. Ze heeft het verder over een oeuvre dat theatraal, levendig en werelds is. Dat wervelt tussen genres, thema’s en taalregisters. De jury stelt dat Lanoye “veertig jaar na zijn luidruchtige entree in de letteren, zoals dat heet, ‘onontkoombaar’ is geworden. Alsof je aan hem zou willen ontkomen! Wat zou je dan missen aan taalplezier, maar ook aan indrukwekkende inzichten. Zijn werk en zijn optreden in de publieke ruimte stimuleren discussie, reflectie en verandering.”

De driejaarlijkse Prijs der Nederlandse Letteren is sinds 1956 de belangrijkste literaire oeuvreprijs van Vlaanderen en Nederland. De prijs wordt toegekend door de Nederlandse Taalunie, die zich hierbij laat adviseren door een onafhankelijke jury. Lanoye ontving deze driejaarlijkse Prijs op 1 oktober uit de handen van Koning Filip. Aan de prijs is ook een geldbedrag verbonden van 60.000 euro.

Dé gelegenheid om klassiekers zoals 'Kartonnen dozen', 'Sprakeloos' of 'Het goddelijke monster' te (her)lezen, of zijn meest recente roman 'De draaischijf'. 

"Als u dit leest, bent u achtergebleven. U kunt uw leven geheel naar eigen wens vormgeven, de door u gekende overheid is vertrokken."

De dag na zijn bruiloft wordt Tomas alleen wakker. Zijn vrouw is nergens te bekennen. Wanneer hij de hond gaat uitlaten, zijn de straten angstwekkend leeg. Bij het buurthuis drommen vreemd genoeg de mensen samen. Daar blijkt dat zich op aarde een verandering van ongekende proporties heeft voltrokken. Een verandering die iedereen al had zien aankomen, behalve Tomas.

Esther Gerritsen sleepte met haar boek de prestigieuze Boekenbon Literatuurprijs én 50.000 euro in de wacht. “Bevreemdend, mysterieus en ongelofelijk,” zo oordeelde de jury. “Uitgestreken over tijden, sentimenten en plaatsen is ‘Gebied 19’ pertinent actueel. De roman is een fraai staaltje sciencefiction in de polder.”

(Daisy 321849, 6:37)

De Prijs voor Meesterschap is een oeuvreprijs die sinds 1920 eenmaal in de vijf jaar wordt toegewezen, afwisselend in een van de categorieën schone letteren, Nederlandse taal- en letterkunde, en geschied- en oudheidkunde, zodat de toekenning in elk van deze categorieën eenmaal in de 15 jaar plaatsvindt. De prijs bestaat uit een object en oorkonde. 

De Maatschappij der Nederlandse Letterkunde heeft de Prijs voor Meesterschap 2024 toegekend aan dichter Miriam Van hee: "De Commissie voor Schone Letteren is unaniem in haar keuze dichter Miriam Van hee voor te dragen voor de Prijs voor Meesterschap op grond van de levenslange toewijding aan de poëzie, het sensitieve raffinement van de gedichten en de stelselmatige verdieping van thema’s zoals vergankelijkheid, melancholie, beweging versus stilstand, thema’s en motieven waaraan ze in elk van haar bundels vormgeeft."

Miriam Van hee las haar meest recente bundel 'Voor wie de tijd verstrijkt' (2022) zelf bij ons in, net als het Poëziegeschenk 'Er staat te gebeuren' dat ze samen met Hester Knibbe schreef.